Terapia par skoncentrowana na emocjach (ang. Emotionally Focused Therapy for Couples) została rozwinięta przez dr Sue Johnson. Opiera się na wielu badaniach z zakresu psychologii i neurologii, które podkreślają wagę, jaką stanowią dla nas relacje z innymi ludźmi. Wynika z nich, że bezpieczne relacje oparte na współpracy, zaufaniu i wzajemnym zrozumieniu są warunkiem naszego emocjonalnego i fizycznego dobrostanu. Wynika z tego również odwrotna zależność: trudności w relacjach z bliskimi, przyjaciółmi lub współpracownikami wpływają negatywnie na nasze samopoczucie.

Początkowo partnerzy wchodzą w związek z nadzieją na to, że będą dla siebie nawzajem oparciem potrzebnym do radzenia sobie z trudami życia. Ponieważ emocjonalna więź między partnerami jest dla nas kluczowa, każde zdarzenie, które odbieramy jako zagrażające emocjonalnemu połączeniu, wywołuje naszą natychmiastową reakcję. Ta reakcja wynika z chęci zadbania o relację. Niestety jednak, para z reguły utyka w tak zwanym negatywnym cyklu, ponieważ partnerzy – nie rozumiejąc ukrytego sensu, który leży u podstaw wzajemnych zachowań – przypisują im swoje własne rozumienie i reagują na nie w swój osobisty sposób. W efekcie para grzęźnie w bezproduktywnym cyklu wzajemnych, stałych sposobów reagowania, które stopniowo i nieuchronnie zaburzają poczucie bezpieczeństwa. Ten stan jeszcze bardziej oddala partnerów emocjonalnie i fizycznie, co odbiera nadzieję i pogarsza samopoczucie. Partnerzy nie są w stanie wyjść z tego położenia bez pomocy terapeuty.

W modelu EFT terapeuta nie poszukuje winnych, ale stara się jak najlepiej zrozumieć każdego z partnerów, by pomóc im poznać siebie samych i drugą stronę oraz by uchwycić dynamikę pary. Praca polega na zidentyfikowaniu wzorców zachowań po obu stronach i zrozumieniu, jak określone słowa lub działanie jednej wpływa na drugą. W rezultacie każdy z partnerów zaczyna lepiej rozumieć motywy własne i partnera oraz uczy się, co wspiera komunikację, a co ją zaburza. Z czasem pojawia się więcej spokoju i partnerzy mogą pracować nad tym, by – przy wsparciu terapeuty – stopniowo uczyć się nowych zachowań, umożliwiających tworzenie relacji, która jest bardziej satysfakcjonująca dla obu stron.

W efekcie mogą doświadczyć bycia w relacji, która jest wspierająca i pozwala w bezpieczny sposób przeżywać emocjonalną i fizyczną bliskość, co wymiernie wpływa na poczucie zadowolenia z życia.